‘Welke varianten kennen we van gezamenlijke veiligheidsorganisaties in Nederland en in de wereld?’ Die vraag stond centraal in de presentatie van Kees Kappetijn. Als consultant in het veiligheidsdomein ondersteunt hij samen met een team van consultants diverse organisaties die met bijzondere crisistypes geconfronteerd kunnen worden. “Er is nog veel kwaliteitswinst te halen uit goede en afgestemde samenwerking, zeker in industrie- en havengebieden waar de uitdagingen en belangen groot zijn”, aldus Kappetijn.
Belangen
Binnen Veiligheid Oosterhorn treffen veiligheidsregio, havenbedrijf, gemeente, bedrijfsleven en provincie elkaar. Maar hoe is dat op andere bedrijventerreinen georganiseerd? De belangen zijn vergelijkbaar, de oplossingen worden vaak verschillend vormgegeven. Zo zijn op sommige parken de bedrijven ‘in the lead’ en trekken elders juist overheden de kar. De hamvraag is: “op welke thema’s wil je als belanghebbende partijen samenwerken?” Deze vraag leidde tot een grote hoeveelheid thema’s vanuit de deelnemers, die ze via hun smartphone instuurden.
Publiek-Private Samenwerking
Kappetijn: “In de meeste samenwerkingstrajecten vormen de volgende vier soorten stakeholders doorgaans de kern (in wisselende onderlinge samenstellingen). Het gaat dan vaak om Mutual Aid (delen van mensen en middelen) en andere samenwerkingsvormen (delen van kennis en innovatie, contact met onderwijs, communicatie).”
- Overheden die verantwoordelijk zijn voor de veiligheid en openbare orde (gemeente(n), veiligheidsregio’s)
- Bedrijven, met bijzondere veiligheidsprofielen en/of continuïteitsbelangen
- Havenbedrijven die kijken naar veiligheid en continuïteit, maar ook naar een optimaal en stabiel vestigingsklimaat
- Regelgevers, vergunningverleners en toezichthouders (ministerie, provincie, gemeente, politie)
What’s in it for me?
De samenwerking komt pas echt goed tot haar recht, als de deelnemende partijen er voordeel in zien: het veiligheidsbewustzijn wordt beter, makkelijker te organiseren, efficiënter en misschien zelfs wel goedkoper. Innoveren gaat sneller en wordt ook interessanter naarmate er meerdere partners meedoen. Kappetijn: “Sleuteldilemma voor samenwerking is vaak de vraag: Ben ik bereid individuele zeggenschap in te leveren om gezamenlijk voordeel te behalen? Wat we hebben geleerd in samenwerkingstrajecten is, dat elke (potentiële) samenwerkingspartner zich drie vragen zou moeten stellen:
- Zijn er relevante ontwikkelingen of problemen waar ik iets mee moet?
- Is er urgentie om die ontwikkelingen en/of problemen op te pakken?
- Is samenwerking de voorkeursvariant voor het aanpakken van de ontwikkelingen/problemen?
Bij 3 x Ja kun je met overtuiging in zo’n proces stappen. Bij 1 of meer x Nee, moet je goed overwegen waarom je zou participeren.”