Wat kan beter?
Allereerst kan het tempo omhoog en zouden er nog meer bedrijven moeten aanhaken. De vraag is wel: hoe bereiken en betrekken we ze? Hierbij kunt u helpen! “Deel de nieuwsbrieven met geïnteresseerden en nodig ze uit voor onze kennissessies”, adviseerde Harry Jasken, manager in- en externe betrekkingen van Nouryon, vanuit de zaal. De meeste deelnemers van het programma Veiligheid Oosterhorn doen dit er toch een beetje bij. Daarom zal er gewerkt moeten worden aan meer capaciteit en continuïteit. Ook zichtbaarheid kan helpen om bedrijven te verleiden mee te doen. Een van de doelen van het programma is volgens Franz dan ook, “dat bedrijven, werknemers, contractors en burgers veiligheid ervaren op de Oosterhorn.”
Lessons learned
Door de jaren heen hebben we onder andere geleerd om met verschillende ‘culturen’ om te gaan. We dragen met z’n allen de verantwoordelijkheid voor een groot gebied. Ondanks deze gemeenschappelijke verantwoordelijkheid is er nog onvoldoende gemeenschapszin ontstaan. De wens is dan ook, dat op de Oosterhorn een community ontstaat, waarbinnen veiligheid, bedrijfscontinuiteit en imago centraal staan. Was dat wellicht al de ‘stip op de horizon’? Daarover werd na de pauze verder gebrainstormd.
Safety Delta Nederland
Keynote spreker Paul Buijsingh, oud directeur van Shell Moerdijk en nu in dienst van het ministerie van I&W als kwartiermaker voor Safety Delta Nederland (SDN), zet zich in voor het verbeteren van het veiligheidsniveau in Nederland. Hij doet dat in het kader van het programma Duurzame Veiligheid 2030. Hij kwam niet alleen informatie brengen, maar ook suggesties halen over hoe SDN eruit zou moeten zien. Als Kwartiermaker heeft Buijsingh de taak een concreet organisatieplan te maken. De zaal dacht positief-kritisch mee.
“Nederland zou bekend moeten (blijven) staan als topregio voor veiligheidsinnovatie”
“De ambitie van SDN is om de veiligste petrochemische sector ter wereld te realiseren. Dat is gunstig voor het vestigings- en investeringsklimaat en dus voor de Nederlandse economie en werkgelegenheid”, aldus Buijsingh. “Verbetering en optimalisatie van proces- en omgevingsveiligheid vraagt om slimme en structurele samenwerking. Ook met onderwijs, wetenschap en overheden.”
Meer coördinatie
“Er is geen gebrek aan initiatieven”, concludeerde Buijsingh. Integendeel, hij werd overstelpt met initiatieven en projecten. Wel constateerde hij dat er vaak coördinatie ontbreekt. “We ontwikkelen inefficiënt, vinden het wiel meerdere malen uit en we leren onvoldoende (snel) van elkaar. Met name communicatie, gedrag en skills zouden verbeterd moeten worden.”
License to operate
“Willen we Nederland naar een hoger plan tillen wat betreft veiligheid, dan moeten kennis en innovatie veel beter en sneller gedeeld worden. Zeker in een tijd waarin acceptatie van incidenten steeds verder afneemt. Als wij als (petro)chemische industrie niet in staat zijn om incidenten te voorkomen, komt onze license to operate in gevaar. Werknemers en omwonenden moeten zich veilig voelen. Ze moeten kunnen vertrouwen op het veiligheidsbeleid”, aldus Buijsingh. Een suggestie vanuit de zaal was “meer doen met burgers” om zo krediet op te bouwen, voor als er toch eens sprake is van een incident.
Betere samenwerking
Betere, gecoördineerde, multidisciplinaire samenwerking is de sleutel naar een duurzaam veiliger ondernemersklimaat binnen de (petro)chemische industrie. Want, “ultieme veiligheid bestaat niet”, werd uit de zaal opgemerkt. Dus: “Ga de dialoog aan met stakeholders. Wanneer voelt men zich nou echt veilig?”
PPS: gezamenlijke brandweer
“Veiligheid is meer dan investeren in een fysiek of digitaal veiligheidssysteem”, werd vanuit de zaal geroepen. Er mag meer aandacht besteed worden aan de menselijke factor van kennis en houding, die daar ook bij komt kijken. Voor de komende periode staat hoog op de agenda:
– De publiek-private samenwerking rondom de gezamenlijke brandweer
– Het netwerk van Veiligheid Oosterhorn laten groeien
Dit moeten we samen doen!